Cor van Hecke, zelfportret 1943 | |
Deze scans zijn gemaakt op 19 Februari 2011 (door Henk? Saskia?). Ik heb ze onlangs (15 October 2022) ontdekt tijdens het organiseren van foto materiaal op allelei oude en nieuwe media. Het gaat over hoe hij in 1944 is opgepakt is en enkele maanden in Polizei Durchgangslager Amersfoort heeft doorgebracht. | |
Hier zijn de tekeningen die we gevonden hebben. | |
Lieve Ouders Het is nu 15 Febr (1944). Het is nu een week geleden dat ik opgepakt ben het is in Haarlem al gebeurd bij het instappen. Ja ik zal het U schrijven wat er gebeurd is. Ik ben toen naar Amsterdam gebracht, voor het uitstappen kreeg ik handboeien om met nog tien anderen van het perron zijn we geboeid naar het politieposthuis gebracht naast de uitgang daar werden onze boeien weer afgedaan wij hebben daar gezeten tot ongeveer half 6. vandaar werden wij naar het hoofdbureau gebracht waar we overnacht hebben. De volgende dag werden we naar de Euterpestraat gebracht waar we verhoord werden. U weet dat ik altijd naar de beurs ben geweest en dat de laatste keer ik de boodschap kreeg dat ik een ausweis zou krijgen nu en daar wacht ik nog op. Nu van de Euterpestraat ben ik om half 6 vertrokken naar het huis van bewaring waar ik nu nog zit. Lieve ouders het gaat met mij goed ik heb altijd op tijd mijn eten gehad vanaf Dinsdag avond tot nu toe | |
dus daar hoeft U zich niet ongerust over te maken. Wat er met mij gebeurd weet ik niet of ik naar amersfoort ga of dat ik een ausweis krijg en vrij kom dat weet ik niet wij vermoeden dat er Donderdag of vrijdag een transport gaat maar als ik mee ga dan krijgt U in ieder geval bericht uit Amersfoort want daar mag je geloof ik schrijven. Maakt U zich niet ongerust want ik ben geen onderduiker dat scheelt wel. Dus maakt U zich niet ongerust doet U oma de groeten en Kap[elaan] Klaassen ja nu dan eindig ik, maar ik wil U nog op het hart drukken dat U deze brief nooit ontvangen heeft want deze brief gaat clandestien dus dat weet U. Nu Pa en Moe allebei 'n hartelijke zoen van Uw liefhebbende zoon Cees | |
. 16 Febr. Lieve Ouders Ik zit momenteel in de trein naar Amersfoort. Ik heb al die tijd in 't huis van bewaring gezeten. Wat er met mij gebeurt dat kan ik alleen vermoeden dat zal wel zijn enige weken in Amersfoort en dan naar Duitsland maar wanneer ik in Duitsland ben ben ik zo vrij als Wim en Frans geweest zijn dus daar behoeft U zich niet bezorgd over te maken over het eten nu daar heb ik net genoeg aan gehad. Ik vind er erg voor U beiden en ook voor de jongens dat ik zomaar weg gehaald ben maar affijn het zal wel ergens goed voor zijn. Deze brief mag U niet beantwoorden alleen die brief welke van Amersfoort komt over 14 dagen want ook deze brief gaat clandestien. Ontvang van mij wel de hartelijke groeten en allemaal een zoen nu ik mag het niet te lang maken. daaag Cees | |
Lieve Ouders brooers en zusters Aan het adres kan U zien waar ik momenteel zit. U hoeft zich hierover niet ongerust te maken want wanneer ik zoo om mij heen kijk is het hier best om uit te houden. Zoals U op het bijgaande briefje kunt lezen is dit hier een z.g. doorgangslager (wij) ik wacht hier op een betrekking in Duitsland. Ik vind het vreselijk voor U beiden lieve Pa en Moe ook voor Oma en voor Frans en Wim die zullen mij natuurlijk niet meer zien wanneer ze tenminste niet te veel uit gaan, want het gebeurd wel eens, dat degene welke gewoon met verlof zijn dezelfde weg als ik te bewandelen krijgen dus ingeval dat ze met verlof komen waarschuw ik ze bijtijds. Ik hoop voor U allen dat Wim en Frans met verlof komen en dat Pa ook spoedig het ziekenhuis zal verlaten of is het al over en zit Pa al thuis nu dat hoor ik wel. Veel mag ik niet schrijven over mijn levenswijze maar met een beetje | |
schipperen gaat het hier best en daar heb ik niet om te liegen. Daar heeft U zich geen zorg over te maken dat is tot nog toe best gegaan en zal hopelijk wel zo blijven en laat ze nu maar kletsen van daar is het zus en daar is het zo. ik zeg het U het valt wel mee verder ligt geheel aan je zelf en daar pas ik wel voor op dat begrijpt U wel. Ik weet natuurlijk niet of U het al gedaan heeft maar haalt U mijn stofjas op in Haarlem en ook mijn stropdas ik heb ook 'n vierkant wit doosje in mijn lade staan maar als dat niet meekomt is dat niet erg dat (heeft) moet U dan maar laten waaien. Nu nog iets, wanneer een ander aan mij iets wil scrijven, bijv. Kap. Klaassen dan moet dat in een envelop want ik mag maar een brief per maand ontvangen dat is het voorschrift hier Nu Pa en Moe beide 'n hartelijke zoen en de jongens een stevige hand daaag Cees (kampnummer 6687) | |
(I) 29 Febr, 1944 Lieve Ouders, broers en zusters Ik ben weer in de gelegenheid een clande- stiene brief te schrijven, ik zal u nu eens ver- tellen hoe alles is en gegaan is. Die bewuste Dinsdag stapte een Duitser juist uit die coupe waar ik in zou stappen, maar die gast liep de hele trein door om mensen op te pikken. Zodoende was ik de sigaar ik moest mee naar de weermachts coupe In Amsterdam werd alles genoteerd naam enzo en werden pas pm 5:30 naar het hoofdbureau overgebracht al die tijd hebben we op dat posthuis naast de uitgang gezeten daar heb ik het werk van van Mantgem naar huis gestuurd ik hoop dat U het ontvangen hebt en naar van Mantgem gebracht heeft (als dieven geboeid werden we van het perron naar het politie posthuis over- gebracht) Op het hoofd bureau heb ik de nacht doorgebracht die avond hebben we ook eten gehad net zoals in de gevangenis moesten we alles afgeven wat we in onze zakken hadden. Woensdag morgens kregen we alles terug en werden we met 8 sneetjes brood 4 voor toen en 4 voor 12 uur naar de Euterpest. gebracht, we hadden onderwijl een groepje van 6 man. Daar werd ons een verhoor afgenomen Na dat verhoor werden we weer in een cel gezet met z'n vieren bij elkaar daar hebben we gezeten van 'smorgens tot 'smiddags 5,30 toen werden we in een weermachtswagen geladen en naar de Weteringschans over- gebracht. Daar heb ik van Woensdag avond tot de volgende week Woensdag morgen gezeten Op de Weteringschans kregen we 'smorgens 4 sneetjes droog brood met 'n kroes koffie om 12 uur pm ?? liter eten en 'savonds 4 sneetjes brood met koffie. Hier in die cel A2/17 zat ook een Duitser die vanaf zijn | |
II 4 de jaar in Amsterdam heeft gewoond ook zat er een jordaner van 19 jaar Ari Vitali, die duitser heete Willi Vels, die zat bijna een jaar voor desertie en communistische propaganda. In die cel heb ik me niet verveeld want ik maakte daar kruiswoordraadsels of ik was met Willy aan 't debatteren of Ari was aan 't vertellen van zijn streken nee dat was wel enigzinds uit te houden. Die Woensdag dat ik op transport ben ge- gaan zou Willy van zijn vrouw bezoek krijgen en die zou dan ook een berichtje meesmokkelen dat heeft u zeker al ontvangen. Tezamen met ongeveer 150 man zijn we die Woensdag om 9 uur vertrokken naar Amersfoort. Onder sterke bewaking zijn we voor de deur in de tram gestapt naar het station met de boemeltrein naar Amersfoort, in de trein heb ik ook de gelegenheid gehad U een berichtje te sturen. Die politie agent zal u wel aan de deur hebben gehad deze had ook het bewijsje van mijn witte das bij zich In Amersfoort hebben we een half uurtje getippeld voordat we hier waren, die dag heb ik allen 'smorgens gegeten 4 sn. brood, In 't kamp werd mijn levensloop genoteerd en mijn geld omgezet in kampgeld, mijn kleding netjes opgeborgen in een mottenzak en daarvoor kreeg ik in ruil 1 zijden hemd plus lange onderbroek 1 katoenen bovenbroek 'n militair jasje een paar sokken en een paar schoenen dit was alle kleding waar we mee moesten doen, 'n pannetje, kroes, handdoek lepel en dekens voltooide mijn uitrusting en een kaal hoofd dit alles. Het dagrooster is als volgt 'smorgens om 6 uur wakker 10 voor 7 aantreden voor appel buiten dat appel varieerd van ongeveer twintig minuten to een half uur soms nog wel langer. Na dit appel is er arbeidsappel dan gaan de diverse commando's bij elkaar staan die op Soesterberg werken op de schietbaan en houthakken turfsteken kampreinigen afijn | |
III er zijn een hele rits commandos, degene die nergens bij horen die gaan de hele dag excerceren dat bestaat uit gewoon lopen de hele dag op de appel plaats binnen het kamp. Om 10 voor 12 weer appel dan eten 3/4 liter Zo tussen hangen en wurgen geen soep maar ook geen stevige pot. Wanneer dat op is dan is er om 1 uur meer arbeidsappel dan weer werken of lopen tot 10 voor 6 tot het avondappel 1 of 2 maal in de week wordt er een transport uit- geroepen dat duurt nog wel even afijn dan gaan er weer een 100 tal naar Duitsland of als frontarbeider, Na dat appel is het weer in de barakken dan is de dag afgelopen dan krijgen we 1/3 brood met om de dag 'n kluitje boter. Zondag boter maandag kaas woensdag wordt met pap van het rode kruis Vrijdags stroop of jam of een enkele keer suiker en zaterdag boter met varierend tussen 50 en 75 gram en die jam of stroop is een eetlepel vol. Dat alles gaat hier op nummer een naam heb je hier niet behalve onder je kameraden. Wanneer je je kuch in ontvangst hebt genomen met je belegging dan eet je dat op en duikt in bed. Om acht uur heb je dan bed appel dat is de laatste keer dat je geteld wordt en dan word je met rust gelaten tot de volgende morgen. Zo gaat het hier dagelijks in 't kamp. Ze leven hier van Zaterdag to Woensdag want Zaterdag krijgen we een pakketje brood van 't rode kruis met ongeveer 12 of 16 soms meer snede brood naargelang 't uit de stad of van 't land komt en 'swoensdags pap Nu zal ik eens vertellen wat ik tot nu toe hier in 't kamp heb uitgevoerd ------ Zondag 5 Maart ---------- Welnu hier ben ik weer ik zal mijn relaas eens 'n stukje verder afmaken. Alles wat ik hier schrijf is de zuivere nuchtere waarheid met niets | |
IV geen overdrijving. Welnu omstreeks 11,30 arriveerde ik met de colonne in 't kamp alwaar we een nummer ontvingen. Vanuit de 'rozentuin' dit is een afgezonderd bij het kamp aansluitend stukje grond, zagen we hoe 't in 't kamp gedeeltelijk toeging. Een paar groepen waren aan 't marcheren of excerceren zoals de kampleiders 't noemt, maar het is gewoon lopen in groepen van 5 man naast elkaar Het valt niet mee om dat te beschrijven zo'n groep sjokkende kerels het lijken wel oude mannen in plaats van jonge kerels en dan die gezichten ik weet niet of u 'de aardappeleters' van Vinc. van Gogh kent of die 'tekeningen van arbeiders van Kashe Kolwitz welnu zo zien die gezichten eruit ongeschoren mager met 'n moedeloze blik in de ogen handen in de zakken schouders naar voren en in z'n geheel een klein beetje voorovergebogen zo lopen ze erbij. Niet allemaal maar de grootst helft wel, en dan de kreupele ploeg, 'n stuk of 15 man welke iets aan hun voeten hebben die lopen er nog mank bij ook. Ja het is allerbedroevends zoals je sommige er bij ziet lopen. Dat is het gedeelte welke wanneer het lang duurt moreel kapot gaat die krijgen dan een blik in hun ogen van een hongerige hond maar er Goddank ook nog een gedeelte welke ----------- 7 Maart ------------ moreel op peil blijven dat zijn meestal degenen welke zo gauw mogelijk trachten werk te krijgen want er zijn genoeg commandos waar je bij kan komen. Maar genoeg hierover. Om 'n uur of 4 werd mijn levelsloop genoteerd en daarna werd ik naar het bekledings raum gedirigeerd voor het wisselen van kleding toen nog even naar de schreibstube voor no enkele formali- teiten en toen naar de barak dat was de Woensdag. Donderdags was het wandelen geblazen, nu dat is 'n hopeloos werk, ik heb het tot 'n Zaterdag moeten doen maar toen ik er 'smaandags mee uit kon scheiden heb ik het direct gedaan, die Donderdag ging nog | |
V aangezien ik nog geknipt en gewassen moest worden daar zat nog een kleine afwisseling in die dag maar Vrijdag en Zaterdag nou hopeloos. blaren had ik gauw te pakken gaten in mijn sokken eveneens, hindert niet ze zijn toch niet van mij, maar afijn die dagen zijn achter de rug. 'sMaandags de 21 ste kon ik bij het kleinhout comando komen, ik ben daar direct bij gegaan dat snapt u daar heb ik 'n week houtjes gehakt voor houtgas generatoren op koude voeten na is het nog beter bevallen als dat lopen. Toen ik Zaterdag middag vrij was ben ik eens naar de schilderswerkplaats getippeld, daar kennis gemaakt gebabbeld en 't eind van het liedje was dat ik daar kon komen Nu was ik al so ver dat ik binnen zat met al de gevolgen van dien zoals de hele dag bij de kackel zitten af en toe eens werken en zo'n beetje beunhazen, totdat 'sMaandags de commandant 'met gevolg' kwam, z'n ?? en collega, die hadden van de voorman ver- nomen dat ik kunstschilder was. Dat kwam hun goed van pas want zij wensten 'n nieuwe afdeling te openen waar uitsluitend broches gemaakt zouden worden en dan zou ik de man zijn die deze afdeling zou moeten leiden. Natuurlijk ging ik daar mee accoord, een en ander zou de volgende dag in orde komen. De volgende morgen besloot ik naar de dokter te gaan, dat moest voor het apel gebeuren, aangezien ik al enige dagen pijn in mijn keel had. Welnu de dokter vertelde mij dat ik opgenomen moest worder in de ziekenbarak afd. diphterie, en daar ging ik toen met al mijn hebben en houen naar barak IV waat ik op 't moment al een week in ligt. U behoeft zich geen zorg te maken want ik heb 't in 'n lichte graad te pakken | |
VI mijn temperatuur is op z'n hoogst 7.6 geweest ik ben dus altijd nog koortsvrij geweest, afgelopen Zaterdag en Zondag ben ik keelpijn vrij geweest. Nu heb ik weer enigzins keelpijn hoewel het niet zo is om wat van te zeggen ik zal maar afwachten hoe het zich onwikkeld. Hier in deze barak heb ik het goed we hebben weliswaar hetzelfde rantsoen behalve 's middags want dan hebben we 1 goede liter vast eten en 's avonds hebben we er nog pap bij, dus het is hier in de ziekenbarak wel om uit te houden vindt u niet. De kortste tijd welke ik hier zit is 8 weken, wanneer er zich geen complicaties voordoen welke kans hier heus niet uitgesloten is maar afijn wat God doet is altijd goed. Zondag heb ik een fijne dag gehad een van de jongens hier heeft 'n kerkboek net zo'n boek als wij thuis hebben van Bid en Werkt. Nu dat is een genot om na al die tijd de mis weer eens te kunnen volgen. U begrijpt dat ik voor U allen gebeden heb want ik weet wat U beiden gevoeld moeten hebben toen ik niet meet thuis kwam en toen U hoorde waar ik alzo zat, maar het zou te mooi geweest zijn dat ik vrij gebleven zou zijn van eeen en ander. 'Hij die na Mij wil komen verloochen zich zelf neme zijn kruis op en volge Mij'. Welnu dit is 'n mooie gelegenheid, nee U behoeft zich niet bezorgd te maken over mij dat ik zit te piekeren want dat doe ik niet hoor 't geeft immers toch niets, ik zit nu eenmaal in 't schuitje, nu, en vaar mee, het zal wel ergens goed voor zijn. Gisteren avond hebben we verloting gehad. Er was hier voor de diphterie barak nog enige rode kruis pakketjes en een hele stapel soepblokjes jusblokjes doosjes pudding poeder pakjes soep wat erwten en zo nu | |
VII we hebben allemaal wat gehad, Ja ik heb hier geen slecht leven, hier is ook een pater in de barak ook een dominee die pater is hier zoiets van kamerwacht dat is een fijne vent als ik het zo zeggen mag. Afgelopen Zaterdag hebben we een pakketje met 12 sneden brood met van het rode kruis worst gehad en Zondag er nog een met 12 sneden boerenroggebrood met dikke plakken spek en 'n enkele met kaas we hebben maar eens extra lekker gegeten nu dat mogen ze hier in 't kamp wel hebben jammer dat sommige het zo opeten zodat ze er van moeten overgeven of er van aan de ..(leeglopen) komen maar dat gebeurd hier in de barak niet want hier is genoeg te eten. Ziezo vandaag weet ik niets meer misschien morgen. --------- 8 Maart. ------------ Er is mij nog iets te binnen geschoten wat ik bijna vergeten had. Donderdavond toen ik hier pas lag ontving ik een brief van U. Dat ik blij was begrijpt U wel. Ook dat stukje van Kap Klaassen deed me goed U wil Kap Klaassen wel bedanken van mij en ook de groeten overbrengen van mij aan heel de K.A. ook bedankt voor dat geld. dat komt hier wel van pas die enkele keer dat we cantine hebben ongeveer 1 maal in de maand. Er bestaat voor mij gelegenheid dat ik toch, al is 't clandestien, een pakketje kan ontvangen dat kan U in ieder geval al klaar maken en liefst zo spoedig mogelijk daar zal u het volgende in kunnen stoppen ten eerste tabak, want tabak is eten vooral wanneer ik uit de ziekenbarak kom, dan een klein schetsboek wat ik makkelijk bij mij kan steken, plus een potlood BH uit mijn voorraad dan kan U er wel wat havermout of bonen of ik weet niet wat U missen kan maar wanneer u dat niet missen kan hindert dat niet als er maar tabak bij is en voldoende vloeitje en lucifers wanneet u geen shag op mijn bonnen hebt gehaald dan kan u in ieder geval bij de K.A. terecht. Maar wat u ook over stuurt 't is altijd goed. Onze kracht. Van de dokter moet ik in z'n gehee l8 weken want mijn nummer wordt eerdaags al uitgeroepen Nu | |
VIII ik hoor op 't moment slecht nieuws een kameraad verteld net dat er weinig clandestiene brieven over komen maar daarbij verteld hij ook dat er een gerucht gaat dat iedere haftling een pakket mag ontvangen. Dus deze brief zal ik waarschijnlijk niet weg sturen maar we zullen nog wel zien ---------- Vrijdag 17 Maart. -------- Ik zal het blaadje maar eens vullen met enkele bijzonder- heden welke ik hier dagelijks meemaak. Ik heb hier mijn etui met materiaal bij mij, die mocht ik uit mijn tas halen vanwege die broches, met het gevolg dat ik dagelijks iemand uit te tekenen krijg dat brengt natuurlijk mee de boter, 'n kroes havermout, 'n overschep eten, de worst cigaretten afijn er valt altijd wat te eten dus daarover geen zorg. Ik mag ook uit bed nog wel niet te veel want een complicatie heb je zo te pakken. Het gaat hier leuk aan toe zo nu en dan wordt er een nieuwe in het ootje genomen vooral wanneer hij er niet zo snug- ger uitziet dan lig je onder de dekens het uit te gieren zodat het bed ervan schudt. jaja lol genoeg maar er zijn ook ernstige momenten. Om de dag is hier bijbellezing de ene keer de pater de andere keer de dominee. De gelukkigste momentenzijn die wanneer ik O.H. ontvang dat is ook clandestien afijn dat begrijpt U wel. Ondaks alles ben ik God toch dank- baar, want wat ben ik. In deze ziekenbarak is een kleine bibliotheek het zijn wel niet veel boeken maar er zijn genoeg goede boeken bij daarbij heb ik nog een leerling een student die vrij goed kan tekenen maar aangezien hij nagenoeg geen opleiding heeft genoten heeft hij nog veel aanwijzingen nodig. Daar tegenover staat weer dat ik weer van een bed-buur ook een student ook weer de nodige kennis op de betreffende literatuur en geschiedenis. Er gebeurt hier altijd wat ernst en plezier wisselen elkaar af. De diverse geschiedenissen vertel ik wel wanneer ik weer thuis ben. Mijn papier raakt vol en wacht op een gunstige gelegenheid om thuis te komen. Moge dit U een beeld geven van wat ik tot nog toe heb meegemaakt. Sommige passages zijn wel niet gezellig voor U om te lezen, maar een troost is deze dat dit alles toch Gods wil is. God beproeft ons toch niet boven hier zijn (nu nog pm 5) maar dan ga ik ook direct op transport Ik groet U allen en in gedachten een stevige zoen. Cees. | |
1 29 Maart -44 Lieve Ouders broers en zusters Dit is alweer een clandestiene brief. Met mij gaat het goed hoe gaat het thuis met Pa met U moeder, hoe gaat het met Wim en Frans zijn ze al thuis geweest nu dat hoor ik wel Pa voordat ik het vergeet zal ik U hartelijk feliciteren met U verjaardag ook Wim gefeliciteerd wanneer Wim nog in Essen (?) zit feliciteer U hem van mij ook wel he. Het zal voor U geen prettige dag zijn dir Paasfeest vooral nu Pa die dag jarig is maar ik hoop dat we weer gauw thuis zullen zijn(het gaat anders wel goed he. Ja de krant lezen we hier ook clandestien hoor. ik moet snel schrijven want ze wachten op deze brief. Ik heb hier een lijstje met dingen die ik vragen wou en zo dus ik zal van de hak op de tak springen. Hoe gaat hetmet de tuin wat zit er al in de grond? Hoe gaat het met Oom Johan en tante Ans. Ik krijg voor mijn schilderijen nog f.120.- van Oom infor- meert U eens en doe ze de groeten. Ik heb me gisteren gewogen en weeg 58 kilo maar ze zeggen dat die weegschaal niet deugt maar 58 weeg ik zeker. Wat die koffer betreft mag er geen eten in maar een tas of zak voor eten doet U er wel bij, het moet dan maar gevuld zijn met mijn aquarelverf tubes en palet en wat teken en aquarelpapier, laat Piet dat maar op een handig formaat snijden. vergeet U ook niet dat potje haarvet erbij te doen dan kan ik mijn korte haartjes alvast fatsoenlijk op mijn hoofd plakken. Ton Ros heeft U zeker al bedankt voor die tegel en de belangstelling he, nu dat is goed. Hoe gaat het met de K.A., nu dat schrijft Kapelaan Klaassen wel, twee velletjes mogen er ook wel in die brief zitten, ik hoop dat U dat ontwerp op mijn oficiele brief nog niet ver- sturrt heeft, anders heb ik pech gehad. De transporten gaan Donderdags altijd weg. altijd 'smorgens vroeg wanneer U een transport brief | |
ontvangt waar op staat dat mijn koffer uiterlijk Dinsdag of woensdag op het arbeids bureau in Amersfoort moet zijn dan ga ik de 13 de of de 20ste April wegga hopelijk naar Augsburg en daar gaat morgen een kameraad naar toe en die zal wel voor eten zorgen tegen die tijd. Veel weet ik niet meer te schrijven als dat ik het hier nog steeds goed heb, oorlogsberichten hoor ik hier ook via radio en krant ik hoor het persoonlijk wel niet maar ik hoor het toch. Ik ben hier in deze barak enkele jongens tegen gekomen waar ik na de oorlog mee samen kan werken om carriere te maken als ik wil zou ik b.v. naar Parijs kunnen gaan om bij een kunstschilder te leren en dat zou mij geen cent kosten of bij Coca Cola companie op de reclame afdeling hier in holland. Ook heb ik al voor de krant tekeningen te maken over dit kampleven waarschijnlijk komt er ook een boek uit wat ik ook zal moeten illustreren, het geld daarvoor daar zorgt Louis Nota wel voor, dus voor de toekomst heb ik goede hoop. Er zal waarschijnlijk een zekere D. Lighthard bij U komen die is afgekeurd en zal waarschijnlijk wel bij U komen maar dat kan nog wel enkele weken duren. Welnu ik schei ermee uit en ik hoop dat het U allen goed gaat. Nu heeft U nog niet geschreven dan hoor ik nog diverse dingen anders hoor ik dat wel in Duitsland en merk het wel aan mijn koffer. Doe allen de groeten en ontvang van mij een zoen en de jongens een stevige hand. Cees P.S heeft van Mantgem dat werk nog ontvangen | |
IX 21 - Mrt. 44 Wat het paketje betreft kan U wel het volgende klaarmaken n.l. tekenpapier uit de grote groene map met al die stukken en brokken zo'n 25 vel is wel voldoende 'n klein schetsboek mag er ook wel bij maar is niet noodzakelijk verder potloden uit mijn vorrad in mijn kist BB-B-H en als er is ook HH. Een pakje shag met voldoende vloeitje is ook welkom. Hiervan maakt U een pakje zo vlak als mogelijk, het papier dat kan Piet wel uitzoeken het formaat kan tussen de 20 a 25 x 15 a 20 zijn dat moet Piet maar zien. Dit alles stuurt U naar Mevr. de Wed. Nota Prins Hendrikskade 93, Den Haag en wel met het vriendelijk verzoek dit in te sluiten bij het eerstvolgende pakketje wat Mevrouw naar haar zoon Louis stuurt, Louis ligt naast mij in de ziekenbarak wij kunnen het best met elkaar vinden. Wanneer U dit de 29ste ongeveer wegstuurt dan komt het best voor elkaar. Sluit U vooral geen brieven in. Nu wens ik U allen het beste en doe de groeten aan alle die naar mij informeren ook de K.A. en de kapelaan niet vergeten en U beiden Pa en Moe een stevige zoen en de jongens 'n stevige hand daaag Cees N.B. In een oficiele brief zal ik wel informeren hoe het gaat want die zal ik ook moeten vullen. | |
Met die brief bij het pakket dat moet U goed begrijpen, dat U wel Mevr. Nota schrijft maar voor mij vooral geen brief insluit dat mag via die weg niet, dus ik ontvang alleen een pakketje met materien ik zal het in mijn oficiele brief wel in bedekte termen schrijven. nogmaals gegroet Cees | |
. 5 April -44- Lieve Ouders Broers en Zusters Uw brief welke ik de 31ste ontving deed me werkelijk goed; ik vind het fijn dat U niet meer alleen thuis ben. Nu Pa en vooral Wim thuis zijn kan ik met een gerust hart naar Duits- land gaan daar zal het wel op uitdraaien afgekeurd word ik niet daar ben ik veel te gezond voor en praten met de dokter kan ook niet maar afijn, in ieder geval teken ik niet voor Riga als ss frontarbeider dat weiger ik m'n leven lang, ik zal liegen wat ik kan om als vrij burger in Duitsland te gaan werken, Ik vind het toch fijn dat Wim thuis is en tegen die tijd heb ik goede hoop dat hij kan blijven waar hij is, die rede van Goebbels van de week was anders niet opwekkend voor het Duitse volk en als dat gerucht waar is dat de rijksdag bijeen is geroepen nou dan geloof ik dat het zo lang niet meer zal duren. Ze make anders in Roemenie goede vorderingen. Ik vind het alleen jammer van Frans dat die niet met velof is geweest en dat hij nog enige maanden moet wachten. Het zal wel ergens goed voor zijn. Wanneer ik op transport ga weet ik nog niet. Ik ben wel uitgeroepen ik moet nog op verhoor bij de commandant die vraagt dan of je in Duitsland gewerkt heb en waar en hoelang. Maar dat kan ik hem precies vertellen en als het niet zo is dan is het een vergissing vergeten of zo. Ik ben alleen bang dat ik U niet meer zal zien want de laatste twee weken zijn de transporten 'snachts om half vier vertrokken, deze week zelfs woensdag (vanmorgen) en enige aanwijzingen omtrent datum en uur van vertrek kan ik U onmogelijk tijdig laten weten dat weten we nu maandag of dinsdag pas van de zelfde week dat we vertrekken wilt U me dan nog perse zien dan zal U genoodzaakt zijn woensdags en Donderdag desnoods nog Dinsdag 'smorgens al om 4 uur al op het station in Amersfoort te zijn, dan heeft U tenminste nog kans om mij te zien. Ze doen al het mogelijke om het publiek te weren omdat er iedere keer een stel jongens juist door die drukte de benen nemen, maar afijn ik zal maar afwachten ik zal mijn uiterste best doen om U regelmatig bericht te sturen over al mijn wedervaren --- 8 April --- U merkt wel aan mijn schrijverij dat ik zo'n brief niet op een dag in elkaar zet dat komt hoofdzakelijk doordat weg kan sturen of dat ik over een regel lig te denken hoe ik zo'n ding het beste in elkaar kan draaien en dat mijn slapie (Louis) dan juist op dat moment meer wat heeft zodat die brief maar weer blijft liggen maar met dat al komt hij toch vol. Gisteren avond op Goede Vrijdag heeft Louis een klein pakketje van thuis ontvangen, U kan begrijpen hoe blij hij was weer enig teken van huis te ontvangen, en ik was blij met hem dat snapt U wel, want alles delen we met elkaar, hier leer ik, nog meer misschien als in de maatschappij, iets voor elkaar over hebben. Volgende week verwacht Louis weer een pakketje hopelijk ook met dat van mij erbi, zit het er niet bij dan is het ook goed. Ik heb ondertussen hier tekenpapier georganiseerd zoals ze dat hier noemen plus een paar potloden. Ik leer verder in uw brief dat van Mantgem dat werk ontvangen heeft, fijn, en dat de K.A. brand van nieuwsgierigheid nou dat berijp ik. U houdt ze maar op de hoogte hoor. Zolang als ik dat nog niet persoonlijk doen kan. U laat ze deze brief desnoods maar lezen. Ik ben nog steeds de oude Cor niets kan mij deren en met Gods genade zal ik zo blijven ook. Over mijn koffer heb ik ook nog eens gedacht. Het lijkt mij het beste dat U toch maar wat eten er in moet doen voor onderweg ook wat geld voor de eerste uitgave Wim weet wel wat ik zo ongeveer nodig heb want die maatregel van geen geld en geen levensmiddelen is alleen daartegen dat er teveel pakketjes meekwamen met de koffers niet voor diegenen die op transport gingen maar voor anderen die bleven, maar wanneer U het in de koffer doet kan dat nooit geen kwaad. Vooral niet wanneer het sleuteltje niet direct bij de hand is. De koffers komen toch naar het lager en worden dan een uur of 12 'snachts uitgereikt dien nacht slaap je practisch niet want om 'n uur of half vier vertrek je alweer en die nacht moet je toch ook wat te eten hebben, afijn U ziet maar wat U doet ---- 10 April ---- Tweede Paasdag Pasen en Pa jarig, Frans in den vreemde en ik gevangen, Pasen het feest van de verrijzenis, de grote troost dat wij door dit lijden Christus volgen en Hem ook zullen volgen in de opstanding "Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan! Vader, Moeder het zal geen prettige dag geweest zijn gisteren dat weet ik van de Kerstdagen, ook voor mij niet, maar het is toch een zalig Pasen geweest | |
Uiterlijk niet van binnen wel. Gistern morgen ben ik te communie geweest, en ik heb God dankbaar daarvoor, want hoevelen hebben het niet kunnendoen. Ik heb God gebeden dat Hij U mogen sterker zijn bij het dragen van zijn kruis. ---- ik heb gisteren een rustige en vredige dag gehad. gistern morgen lekker ontbeten met ei van het rode kruis, brood belegen met kaas, stroop en visjes, het brood van het rode kruis hadden we zaterdag al op ook met 'n ei en 'n paar snoepjes. 's middags hadden wij soep vooraf ons gewoon middag eten en een sinaasappel na gisteren avond kregen wij bouillon van benen gekookt en flink vet en dat hebben we bewaard voor vanmiddag ik had nog 'n pakje bruine bonen soep | |
Louis nog wat havermout dus hadden we vanmiddag weer soep. Ook aan geestelijke verzorging heeft het ons niet ontbroken om 'n uur of 10 heeft de pater een predikatie gehouden en de dominee 's avonds, met dat al is het toch een Paasfeest welke ik niet gauw vergeten zal - Kom ik zal u brief maar weer eens verder beantwoorden. Pa en Wim hartelijk gefeliciteerd en een stevige hand, Ik ga nu naar bed, de paasdagen zijn weer voorbij. en ik hoop dat wij het volgend jaar de Paasdagen onder betere omstandigheden mogen vieren. Pa en Moe wel te rusten ---12 April --- Iedere dag brengt wat nieuws gisteren avond is er een transport uitgeroepen van 900 man maar die worden net zo weggestuurd als Wim en Frans die worden nu naar enkele grote plaatsen dicht bij de grens gestuurd waarschijnlijk weer naar een doorgangs lager, nu daar moet ik niets van hebben als het enigzins kan probeer ik toch naar beieren te komen, ik zal wel eens afwachten wat er volgende week uitgeroepen wordt en waar die naar toe gaan [....censored...] Het zal er toch van komen dat ik volgende week mij opgeef voor 't transport want het kamp moet zo snel mogelijk leeg. Nu dan zal ik maar afwachten waar ik naar toe ga, maar ik zal toch mijn best doen om uit een fabriek te blijven, ik heb al iets gehoord afijn ik zal eens zien met dat al zal ik dan de 27 op transport gaan, in ieder geval toch in die week -------------- 14 April -------------- Lieve Pa en Moe wanneer U wist wat er met mij gisteren gebeurd is, dan zou U geen ogenblik rust meer hebben. De laatste week heb ik meer en meer last van mijn hart gehad, en nu is gisteren de bom gebarsten, ik ben afgekeurd. U zal het mij hoop ik niet kwalijk nemen wanneer ik deze brief niet weg stuur en U helemaal niet op de hoogte stel van dit feit aangezien ik nog niet uit het kamp ben want dat duurt nog enige weken, in den Haag beslissen ze, ja of neen en dan kan de commandant nog zeggen blijf jij nog maar een poosje hier dus U begrijpt dat ik U met dit bericht niet in onnodige spanning wil laten wanneer ik thuis kom dan zal U het wel zien. Gisteren kon ik dit niet schrijven daar was ik veel te zenuwachtig voor ----------------- 29 April ----------- Weer zijn er kameraden naar huis gegaan wanneer zal mijn tijd daar zijn. Ik moet nu weer anderen opzoeken met welke ik mijn lege uren [censored] kan vullen. Hoewel het voor mij moeilijk zal zijn om het te doen, want ik ben erg kieskeurig Theo Boekema was er een welke ik niet gauw zal vergeten. Er zijn er veel die je tegenkomt, waar je dagelijks mee omgaat maar al diegenen komen en gaan weer, over enkele weken denk je er niet meer aan?? zijn er maar enkele welke je altijd bij blijven. | |
|