Dear Parents
  It is now 15 February [1944]. It's been a 
  week now since I was picked up, and this happened 
  already in Haarlem when I was getting on
  [the train]. Well I'll describe for you what 
  happened. I was taken to Amsterdam, and before 
  getting off they put handcuffs on me and ten 
  others and from the platform and were brought 
  to the police office next to the station exit 
  and there they removed the handcuffs and we 
  sat there until about 5:30. From there we were 
  taken to the police headquarters where we 
  spent the night.

  The next day were were brought to the
  Euterpestraat where we were interrogated.
  You know that I always went to the 
  beurs and that the last time I got
  a message that I would get an ausweis
  well and I'm still waiting for it.
  Well from the Euterpestraat I left 
  at 5:30 to the prison an I'm still there.
  Dear parents I'm doing well and got my food 
  on time fro Tuesday evening till now.
	

  so you have to worry about it. What
  will happen to me I don't know,
  whether I'll go to Amersfoort or
  whether I will get an ausweis and
  will be released I don't know we
  think that on Thursday or Friday there
  will be a transport but if I'm going
  on that you will get a message from Amersfoort
  because there you are allowed to write
  I believe. Do not worry because I had
  not gone into hiding and that makes a
  difference. So don't worry about me and
  give my regards to grandma and chaplain
  Klaassen. Well I'll stop here, but I should
  stress that you have never received this
  letter because this letter is is going
  clandestinely so you know. So Pa and
  Ma both a heartfelt kiss from your
  loving son.
  Cees

  .
                                     16 Febr.

  At this moment I'm on the train to Amersfoort.
  I've been in the prison all this time. What is
  happening with me I can only guess. Likely this
  will be some weeks in Amersfoort and then to
  Germany but when I'm in Germany I'll be as
  free as [older brothers] Wim and Frans have
  been so you don't have to worry about that.
  About food I have had just enough. It must
  be terrible for both of you and also for the
  boys that I was picked up just like that but
  who knows it may be good for something.
  You can not reply to this letter, only reply
  to the letter coming from Amersfoort in
  14 days because this letter is also
  clandestine. Receive from me warmest greetings
  and a kiss for all, well I can't make this
  one too long.
                              bye
  Cees


  [end of translation so far]
  

  Dear Parents, brothers and sisters
  From the address you can see where
  I am at this moment. You don't have to
  worry about it because when I look
  around me here it looks like I will be
  able to manage. As you can see in the
  accompanying letter this is a so-called
  transitlager. Here I wait for an
  assignment in Germany. It must be terrible
  for you both dear Pa and Ma, also for
  grandma and for Frans and Wim they will
  of course not see me anymore if they do
  not go out too much, because sometimes it
  happens that those who are back on leave
  get to follow the same journey as me, so
  in case they return on leave this is a
  timely warning.

I hope for all of you that Wim en Frans
will come on leave and that Pa will be able
to leave the hospital, or is he already
better and at home, but I'll hear about that.
I'm not allowed to write too much about
my daily life but with a bit of

compromise thing can be managed and I don't
have to lie about thar. You don't have
to worry about that, so far


Ik weet natuurlijk niet of U het al
  gedaan heeft maar haalt U mijn
  stofjas op in Haarlem en ook mijn
  stropdas ik heb ook 'n vierkant wit
  doosje in mijn lade staan maar als dat
  niet meekomt is dat niet erg dat
  (heeft) moet U dan maar laten waaien.
  Nu nog iets, wanneer een ander aan mij
  iets wil scrijven, bijv. Kap. Klaassen dan
  moet dat in een envelop want ik mag
  maar een brief per maand ontvangen
  dat is het voorschrift hier Nu Pa en Moe
  beide 'n hartelijke zoen en de jongens
  een stevige hand    daaag
                  Cees
  (kampnummer 6687)

  (I)                           29 Febr, 1944
  Lieve Ouders, broers en zusters
  Ik ben weer in de gelegenheid een clande-
  stiene brief te schrijven, ik zal u nu eens ver-
  tellen hoe alles is en gegaan is. Die bewuste
  Dinsdag stapte een Duitser juist uit die coupe
  waar ik in zou stappen, maar die gast liep de hele
  trein door om mensen op te pikken. Zodoende was
  ik de sigaar ik moest mee naar de weermachts coupe
  In Amsterdam werd alles genoteerd naam enzo
  en werden pas pm 5:30 naar het hoofdbureau
  overgebracht al die tijd hebben we op dat posthuis
  naast de uitgang gezeten daar heb ik het werk
  van van Mantgem naar huis gestuurd ik hoop
  dat U het ontvangen hebt en naar van Mantgem
  gebracht heeft (als dieven geboeid werden we
  van het perron naar het politie posthuis over-
  gebracht) Op het hoofd bureau heb ik de
  nacht doorgebracht die avond hebben we
  ook eten gehad net zoals in de gevangenis
  moesten we alles afgeven wat we in onze zakken
  hadden. Woensdag morgens kregen we alles
  terug en werden we met 8 sneetjes brood
  4 voor toen en 4 voor 12 uur naar de Euterpest.
  gebracht, we hadden onderwijl een groepje van
  6 man. Daar werd ons een verhoor afgenomen
  Na dat verhoor werden we weer in een cel
  gezet met z'n vieren bij elkaar daar hebben
  we gezeten van 'smorgens tot 'smiddags 5,30
  toen werden we in een weermachtswagen
  geladen en naar de Weteringschans over-
  gebracht. Daar heb ik van Woensdag avond
  tot de volgende week Woensdag morgen gezeten
  Op de Weteringschans kregen we 'smorgens
  4 sneetjes droog brood met 'n kroes koffie
  om 12 uur pm ?? liter eten en 'savonds 4 sneetjes
  brood met koffie. Hier in die cel A2/17
  zat ook een Duitser die vanaf zijn

  II	
  4 de jaar in Amsterdam heeft gewoond ook zat
  er een jordaner van 19 jaar Ari Vitali, die duitser
  heete Willi Vels, die zat bijna een jaar voor
  desertie en communistische propaganda. In die
  cel heb ik me niet verveeld want ik maakte
  daar kruiswoordraadsels of ik was met Willy
  aan 't debatteren of Ari was aan 't vertellen van
  zijn streken nee dat was wel enigzinds uit te
  houden. Die Woensdag dat ik op transport ben ge-
  gaan zou Willy van zijn vrouw bezoek krijgen en
  die zou dan ook een berichtje meesmokkelen dat
  heeft u zeker al ontvangen. Tezamen met ongeveer
  150 man zijn we die Woensdag om 9 uur vertrokken
  naar Amersfoort. Onder sterke bewaking zijn we
  voor de deur in de tram gestapt naar het station
  met de boemeltrein naar Amersfoort, in de trein
  heb ik ook de gelegenheid gehad U een berichtje te
  sturen. Die politie agent zal u wel aan de deur
  hebben gehad deze had ook het bewijsje van mijn
  witte das bij zich In Amersfoort hebben we
  een half uurtje getippeld voordat we hier waren,
  die dag heb ik allen 'smorgens gegeten 4 sn. brood,
  In 't kamp werd mijn levensloop genoteerd en
  mijn geld omgezet in kampgeld, mijn kleding netjes
  opgeborgen in een mottenzak en daarvoor kreeg ik in
  ruil 1 zijden hemd plus lange onderbroek 1 katoenen
  bovenbroek 'n militair jasje een paar sokken en
  een paar schoenen dit was alle kleding waar we
  mee moesten doen, 'n pannetje, kroes, handdoek
  lepel en dekens voltooide mijn uitrusting en een
  kaal hoofd dit alles. Het dagrooster is als volgt
  'smorgens om 6 uur wakker 10 voor 7 aantreden
  voor appel buiten dat appel varieerd van ongeveer
  twintig minuten to een half uur soms nog
  wel langer. Na dit appel is er arbeidsappel
  dan gaan de diverse commando's bij elkaar staan
  die op Soesterberg werken op de schietbaan en
  houthakken turfsteken kampreinigen afijn

  III
  er zijn een hele rits commandos, degene die
  nergens bij horen die gaan de hele dag
  excerceren dat bestaat uit gewoon lopen de hele
  dag op de appel plaats binnen het kamp. Om
  10 voor 12 weer appel dan eten 3/4 liter
  Zo tussen hangen en wurgen geen soep maar
  ook geen stevige pot. Wanneer dat op is dan
  is er om 1 uur meer arbeidsappel dan weer
  werken of lopen tot 10 voor 6 tot het avondappel
  1 of 2 maal in de week wordt er een transport uit-
  geroepen dat duurt nog wel even afijn dan gaan
  er weer  een 100 tal naar Duitsland of als
  frontarbeider, Na dat appel is het weer in
  de barakken dan is de dag afgelopen dan krijgen
  we 1/3 brood met om de dag 'n kluitje boter. Zondag
  boter maandag kaas woensdag wordt met
  pap van het rode kruis Vrijdags stroop of jam
  of een enkele keer suiker en zaterdag boter met
  varierend tussen 50 en 75 gram en die jam
  of stroop is een eetlepel vol. Dat alles gaat
  hier op nummer een naam heb je hier niet
  behalve onder je kameraden. Wanneer je je
  kuch in ontvangst hebt genomen met je belegging
  dan eet je dat op en duikt in bed. Om acht
  uur heb je dan bed appel dat is de laatste
  keer dat je geteld wordt en dan word je met
  rust gelaten tot de volgende morgen. Zo gaat
  het hier dagelijks in 't kamp. Ze leven hier
  van Zaterdag to Woensdag want Zaterdag krijgen
  we een pakketje brood van 't rode kruis met ongeveer
  12 of 16 soms meer snede brood naargelang 't uit de
  stad of van 't land komt en 'swoensdags pap
  Nu zal ik eens vertellen wat ik tot nu toe hier in
  't kamp heb uitgevoerd
               ------ Zondag 5 Maart ----------
  Welnu hier ben ik weer ik zal mijn relaas eens
  'n stukje verder afmaken. Alles wat ik hier
  schrijf is de zuivere nuchtere waarheid met niets

  IV
  geen overdrijving. Welnu omstreeks 11,30 arriveerde
  ik met de colonne in 't kamp alwaar we een nummer
  ontvingen. Vanuit de 'rozentuin' dit is een afgezonderd
  bij het kamp aansluitend stukje grond, zagen we
  hoe  't in 't kamp gedeeltelijk toeging. Een paar
  groepen waren aan 't marcheren of excerceren
  zoals de kampleiders 't noemt, maar het is
  gewoon lopen in groepen van 5 man naast elkaar
  Het valt niet mee om dat te beschrijven zo'n groep
  sjokkende kerels het lijken wel oude mannen
  in plaats van jonge kerels en dan die gezichten
  ik weet niet of u 'de aardappeleters' van Vinc. van
  Gogh kent of die 'tekeningen van arbeiders van 
  Kashe Kolwitz welnu zo zien die gezichten eruit
  ongeschoren mager met 'n moedeloze blik in de
  ogen handen in de zakken schouders naar voren
  en in z'n geheel een klein beetje voorovergebogen
  zo lopen ze erbij. Niet allemaal maar de grootst
  helft wel, en dan de kreupele ploeg, 'n
  stuk of 15 man welke iets aan hun voeten
  hebben die lopen er nog mank bij ook. Ja het
  is allerbedroevends zoals je sommige er bij
  ziet lopen. Dat is het gedeelte welke wanneer
  het lang duurt moreel kapot gaat die krijgen
  dan een blik in hun ogen van een hongerige hond
  maar er Goddank ook nog een gedeelte welke
            ----------- 7 Maart ------------
  moreel op peil blijven dat zijn meestal degenen
  welke zo gauw mogelijk trachten werk te krijgen want
  er zijn genoeg commandos waar je bij kan komen. Maar
  genoeg hierover. Om 'n uur of 4 werd mijn levelsloop
  genoteerd en daarna werd ik naar het bekledings
  raum gedirigeerd voor het wisselen van kleding toen
  nog even naar de schreibstube voor no enkele formali-
  teiten en toen naar de barak dat was de Woensdag.
  Donderdags was het wandelen geblazen, nu dat is
  'n hopeloos werk, ik heb het tot 'n Zaterdag moeten doen
  maar toen ik er 'smaandags mee uit kon scheiden
  heb ik het direct gedaan, die Donderdag ging nog
  

  
  aangezien ik nog geknipt en gewassen moest
  worden daar zat nog een kleine afwisseling in die
  dag maar Vrijdag en Zaterdag nou hopeloos.
  blaren had ik gauw te pakken gaten in mijn
  sokken eveneens, hindert niet ze zijn toch niet van
  mij, maar afijn die dagen zijn achter de rug.
  'sMaandags de 21 ste kon ik bij het kleinhout comando
  komen, ik ben daar direct bij gegaan dat snapt u
  daar heb ik 'n week houtjes gehakt voor houtgas
  generatoren op koude voeten na is het nog beter
  bevallen als dat lopen. Toen ik Zaterdag middag
  vrij was ben ik eens naar de schilderswerkplaats
  getippeld, daar kennis gemaakt gebabbeld en 't
  eind van het liedje was dat ik daar kon komen
  Nu was ik al so ver dat ik binnen zat met
  al de gevolgen van dien zoals de hele dag bij
  de kackel zitten af en toe eens werken en
  zo'n beetje beunhazen, totdat 'sMaandags
  de commandant 'met gevolg' kwam, z'n ??
  en collega, die hadden van de voorman ver-
  nomen dat ik kunstschilder was. Dat kwam
  hun goed van pas want zij wensten 'n nieuwe
  afdeling te openen waar uitsluitend broches
  gemaakt zouden worden en dan zou
  ik de man zijn die deze afdeling zou moeten
  leiden. Natuurlijk ging ik daar mee
  accoord, een en ander zou de volgende dag
  in orde komen. De volgende morgen besloot ik
  naar de dokter te gaan, dat moest voor het apel
  gebeuren, aangezien ik al enige dagen pijn in
  mijn keel had. Welnu de dokter vertelde
  mij dat ik opgenomen moest worder in de
  ziekenbarak afd. diphterie, en daar ging
  ik toen met al mijn hebben en houen naar
  barak IV waat ik op 't moment al een
  week in ligt. U behoeft zich geen zorg te
  maken want ik heb 't in 'n lichte graad te
  pakken
  

  VI
  mijn temperatuur is op z'n hoogst 7.6
  geweest ik ben dus altijd nog koortsvrij
  geweest, afgelopen Zaterdag en Zondag ben ik
  keelpijn vrij geweest. Nu heb ik weer enigzins
  keelpijn hoewel het niet zo is om wat van
  te zeggen ik zal maar afwachten hoe het zich
  onwikkeld. Hier in deze barak heb ik het goed
  we hebben weliswaar hetzelfde rantsoen
  behalve 's middags want dan hebben we 1 goede
  liter vast eten en 's avonds hebben we er nog
  pap bij, dus het is hier in de ziekenbarak wel
  om uit te houden vindt u niet. De kortste tijd
  welke ik hier zit is 8 weken, wanneer er zich
  geen complicaties voordoen welke kans hier
  heus niet uitgesloten is maar afijn wat God doet
  is altijd goed. Zondag heb ik een fijne dag gehad
  een van de jongens hier heeft 'n kerkboek net
  zo'n boek  als wij thuis hebben van Bid en Werkt.
  Nu dat is een genot om na al die tijd de mis weer
  eens te kunnen volgen. U begrijpt dat ik voor U
  allen gebeden heb want ik weet wat U beiden
  gevoeld moeten hebben toen ik niet meet thuis kwam en
  toen U hoorde waar ik alzo zat, maar het zou
  te mooi geweest zijn dat ik vrij gebleven zou zijn
  van eeen en ander. 'Hij die na Mij wil komen
  verloochen zich zelf neme zijn kruis op en volge
  Mij'. Welnu dit is 'n mooie gelegenheid, nee
  U behoeft zich niet bezorgd te maken over mij
  dat ik zit te piekeren want dat doe ik niet hoor
  't geeft immers toch niets, ik zit nu eenmaal
  in 't schuitje, nu, en vaar mee, het zal wel
  ergens goed voor zijn. Gisteren avond hebben we
  verloting gehad. Er was hier voor de diphterie
  barak nog enige rode kruis pakketjes en een
  hele stapel soepblokjes jusblokjes doosjes pudding
  poeder pakjes soep wat erwten en zo nu

  VII
  we hebben allemaal wat gehad, Ja ik heb
  hier geen slecht leven, hier is ook een pater
  in de barak ook een dominee die pater is hier
  zoiets van kamerwacht dat is een fijne vent
  als ik het zo zeggen mag. Afgelopen Zaterdag
  hebben we een pakketje met 12 sneden brood met
     van het rode kruis
  worst gehad en Zondag er nog een met 12 sneden
  boerenroggebrood met dikke plakken spek
  en 'n enkele met kaas we hebben maar eens
  extra lekker gegeten nu dat mogen ze hier
  in 't kamp wel hebben jammer dat sommige
  het zo opeten zodat ze er van moeten overgeven
  of er van aan de ..(leeglopen) komen maar
  dat gebeurd hier in de barak niet want hier
  is genoeg te eten. Ziezo vandaag weet ik niets
  meer misschien morgen.
         --------- 8 Maart. ------------
  Er is mij nog iets te binnen geschoten wat ik
  bijna vergeten had. Donderdavond toen ik hier pas lag
  ontving ik een brief van U. Dat ik blij was begrijpt U wel.
  Ook dat
  stukje van Kap Klaassen deed me goed U wil Kap Klaassen wel
  bedanken van mij en ook de groeten overbrengen van mij aan
  heel de K.A. ook bedankt voor dat geld. dat komt hier
  wel van pas die enkele keer dat we cantine hebben
  ongeveer 1 maal in de maand. Er bestaat voor mij gelegenheid
  dat ik toch, al is 't clandestien, een pakketje kan ontvangen
  dat kan U in ieder geval al klaar maken en liefst zo
  spoedig mogelijk daar zal u het volgende in kunnen stoppen
  ten eerste tabak, want tabak is eten vooral wanneer ik uit
  de ziekenbarak kom, dan een klein schetsboek wat ik makkelijk
  bij mij kan steken, plus een potlood BH uit mijn voorraad dan
  kan U er wel wat havermout of bonen of ik weet niet wat U missen
  kan maar wanneer u dat niet missen kan hindert dat niet
  als er maar tabak bij is en voldoende vloeitje en lucifers
  wanneet u geen shag op mijn bonnen hebt gehaald dan kan
  u in ieder geval bij de K.A. terecht. Maar wat u ook over
  stuurt 't is altijd goed.
  Onze kracht. Van de dokter moet ik in z'n gehee l8 weken
  want mijn nummer wordt eerdaags al uitgeroepen Nu
  

  VIII
  ik hoor op 't moment slecht nieuws een kameraad verteld
  net dat er weinig clandestiene brieven over komen maar
  daarbij verteld hij ook dat er een gerucht gaat dat iedere
  haftling een pakket mag ontvangen. Dus deze brief zal
  ik waarschijnlijk niet weg sturen maar we zullen nog
  wel zien
          ---------- Vrijdag 17 Maart. --------
  Ik zal het blaadje maar eens vullen met enkele bijzonder-
  heden welke ik hier dagelijks meemaak. Ik heb hier mijn
  etui met materiaal bij mij, die mocht ik uit mijn tas
  halen vanwege die broches, met het gevolg dat ik dagelijks
  iemand uit te tekenen krijg dat brengt natuurlijk mee
  de boter, 'n kroes havermout, 'n overschep eten, de worst
  cigaretten afijn er valt altijd wat te eten dus daarover
  geen zorg. Ik mag ook uit bed nog wel niet te veel
  want een complicatie heb je zo te pakken. Het gaat
  hier leuk aan toe zo nu en dan wordt er een nieuwe
  in het ootje genomen vooral wanneer hij er niet zo snug-
  ger uitziet dan lig je onder de dekens het uit te
  gieren zodat het bed ervan schudt. jaja lol genoeg
  maar er zijn ook ernstige momenten. Om de dag
  is hier bijbellezing de ene keer de pater de andere
  keer de dominee. De gelukkigste momentenzijn die
  wanneer ik O.H. ontvang dat is ook clandestien afijn
  dat begrijpt U wel. Ondaks alles ben ik God toch dank-
  baar, want wat ben ik.
  In deze ziekenbarak is een kleine bibliotheek het zijn wel
  niet veel boeken maar er zijn genoeg goede boeken bij
  daarbij heb ik nog een leerling een student die vrij
  goed kan tekenen maar aangezien hij nagenoeg geen
  opleiding heeft genoten heeft hij nog veel aanwijzingen
  nodig. Daar tegenover staat weer dat ik weer van
  een bed-buur ook een student ook weer de nodige kennis
  op de betreffende literatuur en geschiedenis. Er gebeurt
  hier altijd wat ernst en plezier wisselen elkaar af.
  De diverse geschiedenissen vertel ik wel wanneer ik
  weer thuis ben. Mijn papier raakt vol en wacht op
  een gunstige gelegenheid om thuis te komen. Moge
  dit U een beeld geven van wat ik tot nog toe heb
  meegemaakt. Sommige passages zijn wel niet gezellig
  voor U om te lezen, maar een troost is deze dat dit alles
  toch Gods wil is. God beproeft ons toch niet boven
  hier zijn (nu nog pm 5) maar dan ga ik ook direct op transport
  Ik groet U allen en in gedachten een stevige zoen.
                               Cees.
  

  1
                                        29 Maart -44
  Lieve Ouders broers en zusters
  Dit is alweer een clandestiene brief. Met mij gaat het goed
  hoe gaat het thuis met Pa met U moeder, hoe gaat het met
  Wim en Frans zijn ze al thuis geweest nu dat hoor ik wel
  Pa voordat ik het vergeet zal ik U hartelijk feliciteren
  met U verjaardag ook Wim gefeliciteerd wanneer Wim
  nog in Essen (?) zit feliciteer U hem van mij ook wel he.
  Het zal voor U geen prettige dag zijn dir Paasfeest vooral nu
  Pa die dag jarig is maar ik hoop dat we weer gauw thuis
  zullen zijn(het gaat anders wel goed he. Ja de krant lezen we
  hier ook clandestien hoor. ik moet snel schrijven
  want ze wachten op deze brief. Ik heb hier een lijstje met
  dingen die ik vragen wou en zo dus ik zal van de hak op de
  tak springen. Hoe gaat hetmet de tuin wat zit er al in de
  grond? Hoe gaat het met Oom Johan en tante Ans.
  Ik krijg  voor mijn schilderijen nog f.120.- van Oom infor-
  meert U eens en doe ze de groeten. Ik heb me gisteren
  gewogen en weeg 58 kilo maar ze zeggen dat die weegschaal
  niet deugt maar 58 weeg ik zeker. Wat die koffer
  betreft mag er geen eten in maar een tas of zak voor eten
  doet U er wel bij, het moet dan maar gevuld zijn met
  mijn aquarelverf tubes en palet en wat teken en
  aquarelpapier, laat Piet dat maar op een handig
  formaat snijden. vergeet U ook niet dat potje haarvet
  erbij te doen dan kan ik mijn korte haartjes alvast
  fatsoenlijk op mijn hoofd plakken. Ton Ros heeft U
  zeker al bedankt voor die tegel en de belangstelling
  he, nu dat is goed. Hoe gaat het met de K.A., nu
  dat schrijft Kapelaan Klaassen wel, twee velletjes
  mogen er ook wel in die brief zitten, ik hoop dat
  U dat ontwerp op mijn oficiele brief nog niet ver-
  sturrt heeft, anders heb ik pech gehad. De
  transporten gaan Donderdags altijd weg.
  altijd 'smorgens vroeg wanneer U een transport brief 
					

  ontvangt waar op staat dat mijn koffer uiterlijk
  Dinsdag of woensdag op het arbeids bureau in
  Amersfoort moet zijn dan ga ik de 13 de of de 20ste
  April wegga hopelijk naar Augsburg en daar
  gaat morgen een kameraad naar toe en die
  zal wel voor eten zorgen tegen die tijd. Veel
  weet ik niet meer te schrijven als dat ik het hier
  nog steeds goed heb, oorlogsberichten hoor ik hier ook
  via radio en krant ik hoor het persoonlijk wel niet
  maar ik hoor het toch. Ik ben hier in deze barak
  enkele jongens tegen gekomen waar ik na de oorlog
  mee samen kan werken om carriere te maken
  als ik wil zou ik b.v. naar Parijs kunnen gaan om
  bij een kunstschilder te leren en dat zou mij
  geen cent kosten of bij Coca Cola companie op de
  reclame afdeling hier in holland. Ook heb ik al
  voor de krant tekeningen te maken over dit kampleven
  waarschijnlijk komt er ook een boek uit wat ik ook
  zal moeten illustreren, het geld daarvoor daar
  zorgt Louis Nota wel voor, dus voor de toekomst
  heb ik goede hoop. Er zal waarschijnlijk een
  zekere D. Lighthard bij U komen die is
  afgekeurd en zal waarschijnlijk wel bij U komen
  maar dat kan nog wel enkele weken duren.
  Welnu ik schei ermee uit en ik hoop dat het
  U allen goed gaat. Nu heeft U nog niet geschreven
  dan hoor ik nog diverse dingen anders hoor ik dat
  wel in Duitsland en merk het wel aan mijn
  koffer. Doe allen de groeten en ontvang van
  mij een zoen en de jongens een stevige hand.
                                       Cees
  P.S heeft van Mantgem dat werk
  nog ontvangen
  

  IX
                                     21 - Mrt. 44
  Wat het paketje betreft kan U wel het volgende
  klaarmaken n.l. tekenpapier uit de grote
  groene map met al die stukken en brokken
  zo'n 25 vel is wel voldoende 'n klein schetsboek
  mag er ook wel bij maar is niet noodzakelijk
  verder potloden uit mijn vorrad in mijn kist
  BB-B-H en als er is ook HH. Een pakje shag met
  voldoende vloeitje is ook welkom. Hiervan maakt
  U een pakje zo vlak als mogelijk, het papier dat kan
  Piet wel uitzoeken het formaat kan tussen de
  20 a 25 x 15 a 20 zijn dat moet Piet maar zien.
  Dit alles stuurt U naar
            Mevr. de Wed. Nota
                    Prins Hendrikskade 93, Den Haag
  en wel met het vriendelijk verzoek
  dit in te sluiten bij het eerstvolgende
  pakketje wat Mevrouw naar haar zoon
  Louis stuurt, Louis ligt naast mij in de
  ziekenbarak wij kunnen het best met elkaar
  vinden. Wanneer U dit de 29ste ongeveer wegstuurt
  dan komt het best voor elkaar. Sluit U vooral
  geen brieven in. Nu wens ik U allen het beste
  en doe de groeten aan alle die naar mij informeren
  ook de K.A. en de kapelaan niet vergeten en U beiden
  Pa en Moe een stevige zoen en de jongens 'n
  stevige hand     daaag
                                  Cees
  N.B. In een oficiele brief zal ik wel informeren
  hoe het gaat want die zal ik ook moeten vullen.

  Met die brief bij het pakket dat moet
  U goed begrijpen, dat U wel Mevr. Nota
  schrijft maar voor mij vooral geen brief
  insluit dat mag via die weg niet, dus
  ik ontvang alleen een pakketje met materien
  ik zal het in mijn oficiele brief wel
  in bedekte termen schrijven.
  nogmaals gegroet
                                 Cees
  

  .
                                       5 April -44-
  Lieve Ouders Broers en Zusters
  Uw brief welke ik de 31ste ontving deed me
  werkelijk goed; ik vind het fijn dat U niet meer
  alleen thuis ben. Nu Pa en vooral Wim thuis
  zijn kan ik met een gerust hart naar Duits-
  land gaan daar zal het wel op uitdraaien afgekeurd
  word ik niet daar ben ik veel te gezond voor
  en praten met de dokter kan ook niet maar afijn, in
  ieder geval teken ik niet voor Riga als ss frontarbeider dat
  weiger ik m'n leven lang, ik zal liegen wat ik kan om
  als vrij burger in Duitsland te gaan werken, Ik vind
  het toch fijn dat Wim thuis is en tegen die tijd heb ik
  goede hoop dat hij kan blijven waar hij is, die rede van
  Goebbels van de week was anders niet opwekkend voor
  het Duitse volk en als dat gerucht waar is dat de
  rijksdag bijeen is geroepen nou dan geloof ik dat het
  zo lang niet meer zal duren. Ze make anders in
  Roemenie goede vorderingen. Ik vind het alleen jammer
  van Frans dat die niet met velof is geweest en
  dat hij nog enige maanden moet wachten. Het zal
  wel ergens goed voor zijn. Wanneer ik op transport
  ga weet ik nog niet. Ik ben wel uitgeroepen ik
  moet nog op verhoor bij de commandant die vraagt
  dan of je in Duitsland gewerkt heb en waar en hoelang.
  Maar dat kan ik hem precies vertellen en als
  het niet zo is dan is het een vergissing vergeten
  of zo. Ik ben alleen bang dat ik U niet meer
  zal zien want de laatste twee weken zijn de transporten
  'snachts om half vier vertrokken, deze week 
  zelfs woensdag (vanmorgen) en enige aanwijzingen
  omtrent datum en uur van vertrek kan
  ik U onmogelijk tijdig laten weten dat weten we
  nu maandag of dinsdag pas van de zelfde week
  dat we vertrekken wilt U me dan nog perse zien
  dan zal U genoodzaakt zijn woensdags en
  Donderdag desnoods nog Dinsdag 'smorgens al om 4
  uur al op het station in Amersfoort te zijn, dan
  heeft U tenminste nog kans om mij te zien. Ze
  doen al het mogelijke om het publiek te weren
  omdat er iedere keer een stel jongens juist door die
  drukte de benen nemen, maar afijn ik zal
  maar afwachten ik zal mijn uiterste best doen om
  U regelmatig bericht te sturen over al mijn 
  wedervaren  
                      --- 8 April --- 
                                          U merkt
  wel aan mijn schrijverij dat ik zo'n brief niet
  op een dag in elkaar zet dat komt hoofdzakelijk
  doordat weg kan sturen of dat ik over een regel lig te
  denken hoe ik zo'n ding het beste in elkaar kan
  draaien en dat mijn slapie (Louis) dan juist op dat
  moment meer wat heeft zodat die brief
  maar weer blijft liggen maar met dat al komt
  hij toch vol. Gisteren avond op Goede Vrijdag
  heeft Louis een klein pakketje van thuis ontvangen,
  U kan begrijpen hoe blij hij was
  weer enig teken van huis te ontvangen, en ik was
  blij met hem dat snapt U wel, want alles
  delen we met elkaar, hier leer ik, nog meer misschien
  als in de maatschappij, iets voor elkaar
  over hebben. Volgende week verwacht Louis weer een
  pakketje hopelijk ook met dat van mij erbi, zit het
  er niet bij dan is het ook goed. Ik heb ondertussen
  hier tekenpapier georganiseerd zoals ze
  dat hier noemen plus een paar potloden. Ik leer
  verder in uw brief dat van Mantgem dat
  werk ontvangen heeft, fijn, en dat de K.A. brand
  van nieuwsgierigheid nou dat berijp ik.
  U houdt ze maar op de hoogte hoor. Zolang als ik
  dat nog niet persoonlijk doen kan. U laat
  ze deze brief desnoods maar lezen. Ik ben nog steeds
  de oude Cor niets kan mij deren en met
  Gods genade zal ik zo blijven ook. Over mijn koffer
  heb ik ook nog eens gedacht. Het lijkt mij
  het beste dat U toch maar wat eten er in moet
  doen voor onderweg ook wat geld voor de
  eerste uitgave Wim weet wel wat ik zo ongeveer
  nodig heb want die maatregel van geen
  geld en geen levensmiddelen is alleen daartegen
  dat er teveel pakketjes meekwamen met de
  koffers niet voor diegenen die op transport
  gingen maar voor anderen die bleven, maar
  wanneer U het in de koffer doet kan dat
  nooit geen kwaad. Vooral niet wanneer
  het sleuteltje niet direct bij de hand is. De
  koffers komen toch naar het lager en worden
  dan een uur of 12 'snachts uitgereikt dien nacht
  slaap je practisch niet want om 'n uur 
  of half vier vertrek je alweer en die nacht
  moet je toch ook wat te eten hebben, afijn U
  ziet maar wat U doet
                ---- 10 April ---- 
  Tweede Paasdag Pasen en Pa jarig, Frans in den
  vreemde en ik gevangen, Pasen het feest van de
  verrijzenis, de grote troost dat wij door dit lijden
  Christus volgen en Hem ook zullen volgen in de
  opstanding "Moest de Christus dit niet lijden
  om in zijn heerlijkheid in te gaan! Vader, Moeder het
  zal geen prettige dag geweest zijn gisteren dat
  weet ik van de Kerstdagen, ook voor mij niet,
  maar het is toch een zalig Pasen geweest
  

  Uiterlijk niet van binnen wel. Gistern morgen ben 
  ik te communie geweest, en ik heb God
  dankbaar daarvoor, want hoevelen hebben het niet
  kunnendoen. Ik heb God gebeden dat Hij
  U mogen sterker zijn bij het dragen van zijn kruis.
  ---- ik heb gisteren een rustige en vredige
  dag gehad. gistern morgen lekker ontbeten met
  ei van het rode kruis, brood belegen
  met kaas, stroop en visjes, het brood van het rode
  kruis hadden we zaterdag al op ook met 'n ei
  en 'n paar snoepjes. 's middags hadden wij soep
  vooraf ons gewoon middag eten en een
  sinaasappel na gisteren avond kregen wij bouillon
  van benen gekookt en flink vet en
  dat hebben we bewaard voor vanmiddag ik
  had nog 'n pakje bruine bonen soep

  Louis nog wat havermout dus hadden we 
  vanmiddag weer soep. Ook aan geestelijke
  verzorging heeft het ons niet ontbroken om 'n 
  uur of 10 heeft de pater een predikatie
  gehouden en de dominee 's avonds, met dat al
  is het toch een Paasfeest welke ik niet
  gauw vergeten zal - Kom ik zal u brief 
  maar weer eens verder beantwoorden.
  Pa en Wim hartelijk gefeliciteerd en een stevige hand,
  Ik ga nu naar bed, de paasdagen zijn weer voorbij.
  en ik hoop dat wij het volgend jaar de Paasdagen onder
  betere omstandigheden mogen vieren. Pa en
  Moe wel te rusten
                    ---12 April ---
  Iedere dag
  brengt wat nieuws gisteren avond is er een
  transport uitgeroepen van 900 man maar die worden 
  net zo weggestuurd als Wim en Frans
  die worden nu naar enkele grote plaatsen dicht
  bij de grens gestuurd waarschijnlijk weer
  naar een doorgangs lager, nu daar moet ik niets van
  hebben als het enigzins kan probeer ik toch
  naar beieren te komen, ik zal wel eens afwachten wat
  er volgende week uitgeroepen wordt en
  waar die naar toe gaan [....censored...]
  Het zal er toch van komen dat ik volgende week mij
  opgeef voor 't transport want het kamp moet zo 
  snel mogelijk leeg. Nu dan zal ik maar afwachten
  waar ik naar toe ga, maar ik zal toch mijn best doen
  om uit een fabriek te blijven, ik heb al
  iets gehoord afijn ik zal eens zien met dat al zal ik dan
  de 27 op transport gaan, in ieder geval toch
  in die week
            -------------- 14 April --------------
  Lieve Pa en Moe wanneer   
  U wist wat er met mij gisteren gebeurd
  is, dan zou U geen ogenblik rust meer hebben. De laatste
  week heb ik meer en meer last van mijn
  hart gehad, en nu is gisteren de bom gebarsten, ik ben
  afgekeurd. U zal het mij hoop ik niet
  kwalijk nemen wanneer ik deze brief niet weg stuur en
  U helemaal niet op de hoogte stel van dit feit
  aangezien ik nog niet uit het kamp ben want dat
  duurt nog enige weken, in den Haag
  beslissen ze, ja of neen en dan kan de commandant 
  nog zeggen blijf jij nog maar een poosje
  hier dus U begrijpt dat ik U met dit bericht niet
  in onnodige spanning wil laten
  wanneer ik thuis kom dan zal U het wel zien.
  Gisteren kon ik dit niet schrijven daar was
  ik veel te zenuwachtig voor
         ----------------- 29 April -----------
  Weer zijn er kameraden naar huis gegaan
  wanneer zal mijn tijd daar zijn. Ik moet nu weer
  anderen opzoeken met welke ik mijn lege uren
  [censored] kan vullen. Hoewel het voor mij moeilijk zal 
  zijn om het te doen, want ik ben erg kieskeurig
  Theo Boekema was er een welke ik niet gauw zal
  vergeten. Er zijn er veel die je tegenkomt, waar je
  dagelijks mee omgaat maar al diegenen komen
  en gaan weer, over enkele weken denk je er
  niet meer aan?? zijn er maar enkele welke je altijd
  bij blijven.